Najstarszymi i najsilniejszymi więziami społecznymi są więzi uczuciowe. Związki miłosne i instytucja małżeństwa odgrywają znaczącą rolę w życiu człowieka, ma stabilizować porządek, stabilizację i poczucie bezpieczeństwa. Symbole miłości tworzone były od zarania dziejów. Widoczne dowody miłośny znajdowały zastosowanie w zabiegach szczególnie o względy kobiet.
Najwięcej znanych nam symboli miłosnych wywodzi się z czasów starożytnych, np. księżyc czy gwiazdy które były symbolami namiętności, uwodzenia i wierności.
Czerwona róża to jeden z symboli miłości która wyraża wszystko co zmysłowe, czyste i romantyczne. W starożytnej Grecji i Rzymie była poświęcona bogini miłości Afrodycie (Wenus). Na Zachodzie symbolizuje namiętność, pożądanie i miłość.
Liść Klonu jest symbolem kochanków znanym w Chinach i Japonii. W Ameryce Północnej umieszczano liście w nogach łóżka dla odstraszenia demonów ale też dla zapewnienia rozkoszy w łóżku.
Serce przebite strzałą. W starożytnej Europie panowało przekonanie że serce jest centrum ludzkich emocji. Gdy strzała Kupida (Erosa) trafi kogoś w serce, ten zakochuje się namiętnie. Dlatego miłość przynosi szczęście ale i cierpienie.
Księżyc i gwiazda to zachodniafrykański symbol adinkra- księżyca ( pierwiastek męski) i gwiazdy ( pierwiastek żeński) znany jako Osram ne nsoromma, oznacza harmonię, miłość i wierność. Nawiązuje do opowieści o głębokiej miłości Gwiazdy Polarnej do Księżyca.
Turkawki które dobierają się w pary na całe życie są naturalnym symbolem miłości, wierności i pokoju.
Drewniane łyżeczki to walijski zwyczaj, w którym mężczyźni na znak miłości obdarowywali swoje wybranki drewnianymi ręcznie robionymi łyżkami z symbolem serca.
Walentynki to święto miłości które stało się także popularne w Polsce. Walentynką kiedyś był miłosny list. Najstarszym zachowanym tekstem walentynkowym jest wiersz księcia Karola Orleańskiego, wysłany do żony z londyńskiego zamku Tower, w którym był więziony po bitwie pod Azincourt w 1415 roku. Prawdopodobnie pierwsze literackie wskazanie więzi miedzy tym świętem a miłością można znaleźć w dziele G Chaucera Sejm ptasi z 1382 roku. (Znaki i symbole ,National geographic 2009)
Małżeńskie symbole
Rytuały miłosne były przestrzegane prawie we wszystkich znanych historycznie społecznościach. Wymyślona w celu zapewnienia prokreacji instytucja jest połączeniem przeciwieństw- pierwiastka męskiego z kobiecym, energii yin z yang, boga z boginią, po to by powstała jedność. Małżeństwo cementowało sojusze między rodami i prowadziła do tworzenia się więzi społecznych. Rytuałów , obrzędów i wierzeń miłosnych w tym małżeńskich było i nadal jest wiele. Rytuały takie mogą mieć charakter religijny lub świecki.
Węzeł miłości- to prosty węzeł taki jaki się używa w żeglarstwie, w tradycji rzymskiej symbolizował płodność Herkulesa. Uchodził tez za węzeł małżeński i jest symbolem wiecznej miłości. Wiązano szarfę panny młodej, którą rozwiązywał pan młody.
Kielich weselny i czara miłości. W żydowskiej ceremonii zaślubin młodzi piją z kielicha weselnego „kidusz”. Tradycyjnie kielich rozbija się po czym pan młody rozdeptuje potłuczone kawałki, co symbolizuje koniec życia w pojedynkę. Czara miłości ma natomiast bardzo długą tradycję związaną z celtami i żydami. Narzeczeni poją z niej wspólnie pierwszy łyk demonstrując połączenie rodzin.
Obrączka dobrze nam znana symbolizuje wieczność. W różnych krajach obrączkę nosi się na serdecznym palcu prawej lub lewej ręki. Istnieją różne obrączki, w Rosji łączy się ona z trzech splotów złota, różowym, żółtym i białym. Na Bliskim Wschodzie posiadają obrączkę plecionkową, która składa się z kilku splecionych ze sobą obręczy.
Zdobienie dłoni henną to kolejny ciekawy zwyczaj wywodzący się z Indii. Dłonie i stopy hinduskiej narzeczonej są pokrywane hennowym ornamentem, wyrażającym siłę miłości w małżeństwie. Wśród ornamentu są ukryte imiona narzeczonych.
Do innych symboli możemy zaliczyć welon,
który ma chronić pannę młodą przed nieczystymi duchami, ale też jest symbolem
czystości. Ryż i konfetti którym obrzucane jest świeże małżeństwo ma
przynosić dobrobyt i płodność. Ta tradycja wywodzi się ze starożytnego Rzymu
bądź Egiptu.
Bukiet ślubny który panna
młoda rzuca za siebie, ma przynieść szybkie zamążpójście pannie która go
złapie.
Źródło Znaki i symbole, National
Geographic, 2009